Δυστυχώς στην Ελλάδα του 2019 υπάρχουν ακόμα στερεότυπα και ταμπού σε ό,τι αφορά τη Ψυχοθεραπεία. Έχουν γίνει σημαντικά βήματα στην ενημέρωση γύρω από τη Ψυχολογία σαν επιστήμη, στη συνεισφορά της στον τομέα της ψυχικής υγείας και στην προώθησή της, όμως τα λόγια συχνά διαφέρουν από τις πράξεις.
Δεν είμαι τρελός
Γιατί να πάω εγώ σε Ψυχολόγο; Τρελός είμαι; Οι τρελοί πάνε! Φράσεις συνηθισμένες και καθημερινές. Μια λέξη κακιά, «τρελός». Πολλοί τη φοβόμαστε, γιατί ένας τρελός είναι απρόβλεπτος και δυνητικά επικίνδυνος, σωστά (;) Κι όμως, όλοι λίγο-πολύ τη χρησιμοποιούμε, για πλάκα, για βρισιά, για να ονοματίσουμε κάτι που μάλλον αδυνατούμε να καταλάβουμε και να ορίσουμε. «Μακριά από ’μας, κι όπου θέλει ας είναι!» Όχι, όποιος πάει σε Ψυχολόγο δεν είναι τρελός. Ναι, όλοι αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δυσκολίες στην καθημερινότητά μας και στη ζωή μας γενικότερα.
Κάποιες φορές τα καταφέρνουμε πολύ καλά και μόνοι μας. Κάποιες άλλες δυσκολευόμαστε, σκοντάφτουμε. Και είναι πολύ φυσικό κι επόμενο. Είμαστε άνθρωποι, αυτό σημαίνει ότι είμαστε ατελείς εκ φύσεως και καλώς ή κακώς όλοι μας στη ζωή μας περνάμε δύσκολες φάσεις: ψυχοπιεστικά γεγονότα, άγχη, στενοχώριες, αποτυχίες, απορρίψεις, ασθένειες, απώλειες, τραυματικά γεγονότα, φοβίες, χωρισμούς, απολύσεις, ανεργία…κ.λ.π. Ακόμα και οι Ψυχολόγοι έχουν τον προσωπικό τους Ψυχοθεραπευτή και οφείλουν να τον έχουν, για να διαχειρίζονται τα δικά τους θέματα, να αποφορτίζονται από τη δουλειά και να μπορούν να λειτουργούν επαρκώς και υπεύθυνα απέναντι στους θεραπευόμενούς τους.
Δεν είναι κακό να παραδεχτούμε ότι χρειαζόμαστε βοήθεια από κάποιον για να αντεπεξέλθουμε, ούτε δείχνει αδυναμία. Αντιθέτως, θέλει δύναμη και θάρρος.
Τί θα πει ο κόσμος
Εδώ φαίνεται πιο έντονα η δύναμη του στερεότυπου γύρω από το επάγγελμα του Ψυχολόγου κι ο αντίκτυπος της ελληνικής κοινωνίας σαν σύνολο απέναντι σ’ αυτό. Υπάρχει μια γενική τάση και νοοτροπία που έχουμε ως χώρα να μπλεκόμαστε στο σπίτι του διπλανού, να μαθαίνουμε τί κάνει, τί γίνεται, πώς είναι στη ζωή του και να σχολιάζουμε τα προσωπικά του. Συνεπακόλουθα, σκεφτόμαστε πως κάνουν και οι άλλοι το αντίστοιχο για εμάς. Έτσι, ό,τι και να κάνουμε ή να θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας, όλα περιστρέφονται γύρω από ένα «τί θα πει ο κόσμος;».
Η απάντησή μου είναι «και τί μας νοιάζει τί θα πει ο κόσμος;» Ο κόσμος δεν ορίζει ή μάλλον δεν θα ’πρεπε να ορίζει και κατά κάποιο τρόπο να ελέγχει τη ζωή μας. Ο κόσμος, αν είναι κακοπροαίρετος θα πει έτσι κι αλλιώς, ό,τι θέλει. Σημασία έχει να ζήσουμε τη ζωή που επιλέγουμε να ζήσουμε, με αξιοπρέπεια και σεβασμό προς τους άλλους. Σημασία έχει η γνώμη των ανθρώπων που μας αγαπούν και μας στηρίζουν. Σημασία έχει τί θα πει ο κόσμος που επιλέξαμε να μας περιβάλλει και που θέλει το καλό μας, όχι ο κόσμος που μας σχολιάζει, συνήθως πίσω από την πλάτη μας, επειδή δεν έχει κάτι πιο αξιόλογο να κάνει με τη δική του ζωή. Αν νιώθεις ότι χρειάζεται να επισκεφτείς έναν ωτορινολαρυγγολόγο, γιατί πονάει το αυτί σου, ή έναν καρδιολόγο, γιατί έχεις ενοχλήσεις στην καρδιά σου, θα πας. Δεν θα σκεφτείς «τί θα πει ο κόσμος». Αν νιώθεις ότι πονάει η ψυχή σου και χρειάζεται να πας σε έναν Ψυχολόγο, γιατί σκέφτεσαι τί θα πει ο κόσμος;
Έχω τους φίλους μου
Έχω την οικογένειά μου, τους δικούς μου ανθρώπους να με ακούσουν. Τους τα λέω τσάμπα, γιατί να πάω σε έναν Ψυχολόγο; Υπάρχει περίπτωση ένας ξένος άνθρωπος να ενδιαφερθεί για μένα περισσότερο από τους οικείους μου ή να με καταλάβει όπως εκείνοι που με ξέρουν όλη μου τη ζωή; Είναι ωραίο να έχεις φίλους που νοιάζονται για σένα, την οικογένειά σου που σε αγαπάει και σε φροντίζει από τη στιγμή που γεννήθηκες. Είναι πολύ λυτρωτικό να έχεις ανθρώπους που νιώθεις ότι σε ακούνε και είναι εκεί για σένα.
Ο ρόλος του Ψυχολόγου είναι διαφορετικός. Δεν θα γίνει φίλος σου κι ούτε θα σε συμβουλέψει όπως οι φίλοι σου. Δεν είναι δουλειά του να δίνει συμβουλές. Αυτόν τον ρόλο όπως πολύ καλά το σκέφτηκες τον έχουν οι φίλοι σου. Ο Ψυχολόγος σαν εξωτερικός, αντικειμενικός παρατηρητής θα σταθεί δίπλα σου με τρόπο διαφορετικό. Χρησιμοποιώντας την φαρέτρα με τα εργαλεία και τις τεχνικές του θα σε ακούσει, θα σε νιώσει, θα σε καταλάβει, θα σε καθοδηγήσει, θα σε βοηθήσει να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και μπορεί να εκπλαγείς συνειδητοποιώντας πόσα λίγα ξέρουμε όλοι για τον εαυτό μας εν τέλει. Θα σε μάθει να αναγνωρίζεις πιο εύκολα τα προβλήματά σου και να τα επιλύεις αποτελεσματικά. Θα σε εφοδιάσει με τρόπους να προλαμβάνεις δύσκολες καταστάσεις και θα ενισχύσει την ικανότητά σου να νιώθεις ικανός να αντιμετωπίσεις ό,τι φέρει η ζωή σου στο μέλλον.
Δεν έχω εμπιστοσύνη
Δεν μπορώ να πάω σε έναν Ψυχολόγο, σε έναν άγνωστο και να του πω τα πάντα για εμένα. Θα με κρίνει, αποκλείεται να μη με κρίνει, και μπορεί να σχηματίσει λάθος εικόνα για μένα. Μπορεί ό,τι του πω να αρχίσει να το λέει δεξιά κι αριστερά! Είναι πολύ δύσκολο να βρεις το θάρρος να σταθείς απέναντι σε έναν άγνωστο και να του μιλήσεις για τη ζωή σου. Να τον εμπιστευτείς αρκετά ώστε να νιώσεις άνετα να ξεγυμνώσεις τη ψυχή σου μπροστά του. Ο φόβος σου είναι δικαιολογημένος.
Ένας επαγγελματίας Ψυχολόγος έχει περάσει από πολλά χρόνια σπουδών, εξειδίκευσης και προσωπικής θεραπείας για να μπορέσει να σταθεί άξια απέναντί σου και να επιτελέσει το έργο του σωστά και υπεύθυνα. Ο Ψυχολόγος σου θα σεβαστεί κάθε ιδιαιτερότητά σου (φυλετική, σεξουαλική, θρησκευτική, κοινωνικο-οικονομική, πολιτική κ.λ.π.). Η δουλειά του είναι να ακούει, να καταλαβαίνει και να αποδέχεται, όχι να ασκεί κριτική ή να σε σχολιάζει δεξιά κι αριστερά. Σύμφωνα με το νόμο, σε προστατεύει το επαγγελματικό απόρρητο κι ό,τι συζητήσετε, ό,τι σε αφορά, τα προσωπικά σου δεδομένα οφείλει να τα διαφυλάξει και να τα κρατήσει κρυφά.
Εξέλιξε τις Θεραπευτικές Γνώσεις σου με τα ACADEMY Εκπαιδευτικά Σεμινάρια, γίνε σήμερα Συνδρομητής!
Είναι πολλά τα λεφτά
Η αλήθεια είναι πως είναι ένα σημαντικό κόστος η ψυχοθεραπεία, ίσως όχι όσο ήταν παλιά ή όσο μπορεί να νομίζεις. Όμως, επίτρεψέ μου να σε ρωτήσω κάτι. Όταν νοσεί το σώμα σου δεν πας στον γιατρό; Δεν κάνεις τις εξετάσεις που σου προτείνει, δεν αγοράζεις τα φάρμακα που σου συνταγογραφεί; Κάποια από τα έξοδα μπορεί να καλύπτονται από το ταμείο σου. Όχι όλα. Και κάποιες ασθένειες είναι πολύ δαπανηρές και κάποιες μπορεί να γίνουν και χρόνιες. Τι θα ’λεγες τότε; Όχι, είναι πολλά τα λεφτά για τη θεραπεία μου, προτιμώ να μείνω ασθενής;
Όταν ασθενεί το σώμα μας είναι αυτονόητο ότι όλοι θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να το θεραπεύσουμε. Κι όταν ασθενεί η ψυχή μας; Όλοι το έχουμε νιώσει αυτό το βαρύ συναίσθημα και πριν βιαστείς να μου πεις όχι, σκέψου πόσες φορές στη ζωή σου σε έχουν ρωτήσει πώς είσαι ή τι κάνεις και απάντησες «καλά». Και σκέψου πόσες από αυτές το εννοούσες πραγματικά. Γιατί πιστεύεις ότι η σωματική υγεία είναι πιο σημαντική από τη ψυχική; Επειδή τα συμπτώματα της πρώτης είναι πιο εμφανή, ενώ της δεύτερης πιο κρυμμένα; Πώς διαλέγεις τί είναι πιο σημαντικό από τα δύο και πώς μπορεί να υπάρχει το ένα χωρίς να υπάρχει το άλλο; «Νους υγιής εν σώματι υγιεί».
Πολλές σωματικές ασθένειες έχουνε ψυχολογικά αίτια. Βάσει ερευνών, το 70% των επισκέψεων στο γιατρό και το 80% των σοβαρών ασθενειών συνδέονται με το άγχος. Ψυχή και σώμα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Όταν δεν μιλάει το στόμα, μιλάει το σώμα.
Πηγή: PsychologyNow.gr
