Όσο σημαντική και αν είναι η δουλειά μας, όσο ζωτικής σημασίας και αν είναι να είμαστε στη θέση να διεισδύουμε στον κόσμο των ανθρώπων και να αγγίζουμε τον πόνο τους, δεν πρέπει να ξεχνάμε τη δική μας ζωή.
Πρόσφατα, ήμουν ομιλητής σε μία εκδήλωση για την επαγγελματική σταδιοδρομία σε ένα γυμνάσιο, όταν ένας μαθητής έκανε την εξής ερώτηση: Πώς προστατεύετε τον εαυτό σας από τα δύσκολα πράγματα που σας λένε οι θεραπευόμενοί σας ρώτησε. Eννοώ, πώς μπορείτε να το αντέχετε;
Οι συναδέλφοι ομιλητές, μίλησαν για τη σημασία της ανάπτυξης των δικών μας ικανοτήτων αντιμετώπισης, χρησιμοποιώντας την ενσυνειδητότητα και άλλες τεχνικές για να είμαστε προσγειωμένοι και να βάζουμε σωστά όρια. Όλα είναι αλήθεια. Αυτό που ένιωσα υποχρεωμένος να προσθέσω και φάνηκε να εκπλήσσει κάποιους από το νεανικό κοινό μας, ήταν η σημασία που έχει για τον θεραπευτή να έχει μια ικανοποιητική προσωπική ζωή.
Για πρώτη φορά είπα αυτή την ιδέα μου, όταν μιλούσα σε μία νεαρή εποπτευόμενη η οποία μου είπε με υπερηφάνεια ότι η δουλειά της ήταν τα πάντα για αυτήν! Σοκαρίστηκε όταν η απάντησή μου ήταν: Ωχ, όχι! Ελπίζω πως όχι!. Όσο σημαντική και αν είναι η δουλειά μας, όσο ζωτικής σημασίας και αν είναι να είμαστε σε θέση να διεισδύουμε στον κόσμο των ανθρώπων και να αγγίζουμε τον πόνο τους, όσο ζωτικής σημασίας και αν είναι να νοιαζόμαστε πραγματικά, δεν χρειάζεται να εργαζόμαστε υπερβολικά και πολύ σκληρά. Όταν η δουλειά μας, γίνεται η «ζωή» μας, δεν βοηθάμε τον εαυτό μας ή τους ανθρώπους που μας εμπιστεύονται. Πρέπει να βιώνουμε τη ζωή στην πληρότητά της ώστε να φροντίζουμε τόσο τον εαυτό μας αλλά να είμαστε και αποτελεσματικοί ως ψυχοθεραπευτές.
Η πλήρης ζωή δεν είναι προαιρετική
Η προσωπική μας ζωή είναι εκείνη που μας κρατά σε ισορρροπία και τροφοδοτεί τις ψυχές μας. Τα σωστά όρια δεν έχουν νόημα, αν δεν έχουμε προσωπική ζωή για να συνδεθούμε. Όταν προσγειώνουμε τους εαυτούς μας, δουλεύοντας με τις προκλήσεις των θεραπευόμενων, απαιτείται να έχουμε ένα μέρος για να προσγειωθούμε. Οι σχέσεις αμοιβαίας φροντίδας είναι αυτές που κάνουν δυνατή την αντιμετώπιση των προκλήσεων της δουλειάς μας.
Τελικά, όταν ζούμε μια πλήρη ζωή, γινόμαστε επίσης καλύτεροι σε αυτό που κάνουμε. Η εμπειρία μας με το φάσμα της ανθρώπινης εμπειρίας (θριάμβους, πόνους, τις απογοητεύσεις, τις νίκες και τις ήττες) μας βοηθά να αναπτύξουμε μια διαισθητική κατανόηση των ανθρώπων που ασχολούνται με παρόμοιες εμπειρίες. Η συμμετοχή στον πλήρη κύκλο της ζωής ενισχύει την εκτίμησή μας για τους αγώνες των πελατών μας με ορόσημα και τις προκλήσεις της ζωής.
Θέλω οι εποπτευόμενοι μου με τόλμη και με θέλησή να κάνουν ένα άλμα στη ζωή και με τα δύο πόδια. Για μένα, αυτό σημαίνει ότι εργάζονται συνεχώς και με θάρρος στους ακόλουθους τομείς (χωρίς συγκεκριμένη σειρά):
– Αγάπη: Η αίσθηση ότι είστε αγαπητοί από την οικογένεια, τους φίλους και τον/την σύντροφό σας, είναι το συναισθηματικό δίχτυ ασφαλείας σας. Η ισορροπία, μετά από μια δύσκολη μέρα σκληρής δουλειάς, είναι να έχουμε ήσυχες στιγμές οικειότητας με ανθρώπους που μας νοιάζονται. Γνωρίζοντας ότι μπορούμε να επιστρέψουμε στην στοργική αγκαλιά κάποιου, είτε λεκτική είτε σωματική, μας επιτρέπει να αντιμετωπίσουμε ό, τι είναι τρομακτικό ή άγνωστο.
Δεν έχει ο καθένας την τύχη να βρει το πρόσωπο με το οποίο μπορεί να περάσει 50 χρόνια ή και περισσότερο μαζί του. Αλλά όλοι μπορούν να προσπαθήσουν να βρουν την οικειότητα στη ζωή τους. Η αγάπη, να είστε αγαπητοί και να χάνετε την αγάπη, να αγαπάτε και να παραμένετε αγαπητοί, η απώλεια μιας αγάπης και το θάρρος να δοκιμάσετε ξανά να αγαπήσετε ή να πάρετε μια απόφαση σχετικά με το αν θα είστε εργένηδες ή να κάνετε τους συμβιβασμούς που απαιτούνται μακροπρόθεσμα, είναι όλα τα μέρη της ανθρώπινης κατάστασης. Η εξερεύνηση της αγάπης σε όλες τις διαστάσεις της, διευρύνει την κατανόησή μας για τις εμπειρίες και τους αγώνες των θεραπευόμενών μας με τις σχέσεις.
– Να είστε άνετοι με τη σεξουαλικότητά σας. Η σεξουαλικότητα αναγνωρίζεται ως πολύ πιο ρευστή και πολύπλοκη από ό,τι πιστεύαμε πριν από μια δεκαετία. Είναι σημαντικό για την ψυχική υγεία μας να είμαστε σαφείς και άνετοι με αυτό το πολύ κεντρικό μέρος της ταυτότητάς μας. Είναι απαραίτητο να έχουμε σταθερή υποστήριξη στο ποιοι είμαστε για να μην είμαστε επικριτικοί αλλά υποστηρικτικοί όταν οι άνθρωποι παλεύουν με τον καθορισμό της σεξουαλικότητά τους και αποφασίζουν σε ποιον να το πουν τι και πότε.
– Να έχετε τρεις έως πέντε καλούς, μακροχρόνιους φίλους. Η έρευνα δείχνει ότι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν με επιτυχία τις δυσκολίες τους έχουν κατά μέσο όρο τρείς με πέντε αμοιβαίες ικανοποιητικές φιλίες. Πράγματι, η ανθεκτικότητα μας εξαρτάται από αυτό. Οι καλοί μακροχρόνιοι φίλοι είναι μάρτυρες στην ανάπτυξή μας, μας δίνουν ειλικρινείς και προστατευτικά σχόλια όταν τα χρειαζόμαστε και γιορτάζουν μαζί μας τις σημαντικές στιγμές της ζωή μας. Οι φίλοι που δεν είναι κλινικοί γιατροί μας κρατούν σε επαφή με τους άλλους τομείς της ζωής. Η πλοήγηση ανάμεσα στις προκλήσεις της διαδικασίας του να κάνετε φίλους, διατηρώντας τις φιλίες ακόμα και όταν χάνετε φίλους, μας βοηθά να παρέχουμε καλύτερη υποστήριξη στους θεραπευόμενούς μας, καθώς διαχειρίζονται την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων.
– Να είστε γονείς ή να έχετε μια σημαντική, τακτική συμμετοχή στη ζωή κάποιων παιδιών. Η κοινωνικοποίηση με τα παιδιά, είναι ένα από τα πιο αφυπνιστικά πράγματα που κάνουν ποτέ οι ενήλικες. Βλέποντας τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού μας κρατά σε επαφή με τον θαυμασμό. Όταν αφιερώνουμε χρόνο στα παιδιά, μας υπενθυμίζει πώς είναι το παιχνίδι. Είτε έχουμε δικά μας παιδιά (από γέννηση ή υιοθετημένα) ή είμαστε νονοί ή νονές, η ενεργή συμμετοχή με κάποια παιδιά, μας βοηθά με την πάροδο του χρόνου, να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, όταν ήμασταν νέοι, τους νέους θεραπευόμενούς μας, τους θεραπευόμενούς μας όταν ήταν παιδιά και ιδιαίτερα τους θεραπευόμενους που παλεύουν με το μυστηριώδες και συχνά δύσκολο έργο της γονικής μέριμνας.
Εξέλιξε τις Θεραπευτικές Γνώσεις σου με τα ACADEMY Εκπαιδευτικά Σεμινάρια, γίνε σήμερα Συνδρομητής!
– Περάστε λίγο χρόνο με ηλικιωμένους. Μέσα από τις ιστορίες των ανθρώπων που μπορούν να κοιτάξουν πίσω 60 ή περισσότερα χρόνια της ζωής μπορείτε να βρείτε σοφία και προοπτική. Εμείς, όπως και οι θεραπευόμενοι μας, σε κάποιο σημείο θα αγωνιστούμε με τη γήρανση των γονέων, το θάνατο των αγαπημένων μας και με τη δική μας γήρανση και θνησιμότητα. Όταν είστε κοντά σε ηλικιωμένους φίλους, μπορείτε να μάθετε να αντιμετωπίζετε τη γήρανση και τον θάνατο, με θάρρος και ακόμη και εκτίμηση.
– Αποκτήστε ένα χόμπι. Ναι, το να κάνετε θεραπεία είναι δημιουργικό. Αλλά πρέπει να μείνετε σε επαφή με αυτό το μέρος του εγκεφάλου σας, που σας μεταφέρει σε άλλο τόπο μέσα από την τέχνη, τη φύση ή και με τη σωματική δραστηριότητα. Κάνοντας ένα βήμα έξω από το επάγγελμά μας, μπορεί να σας ελευθερώσει (τουλάχιστον για μερικές ώρες) από το άγχος της διατήρησης μιας επιχείρησης ή από τις ανησυχίες για τους θεραπευόμενούς μας. Εξίσου σημαντικό είναι ότι μας βοηθά να εξερευνήσουμε το ανθρώπινο ένστικτο να πηγαίνουμε πέρα από το γνωστό, να βιώνουμε το περιβάλλον μας με έναν νέο τρόπο και να εξασκούμε τη φαντασία.
Η δουλειά μας ως ψυχολόγοι/ψυχοθεραπευτές σίγουρα μας καθορίζει όλους στον τομέα της ψυχικής υγείας. Μας δίνει νόημα. Μας δίνει χαρά όταν είναι επιτυχημένη. Μας απογοητεύει και μας κάνει να ασχοληθούμε με νέους τρόπους, όταν δεν είναι επιτυχημένη. Αυτή είναι η αλήθεια. Όμως αυτό που ξέρουμε είναι ότι πολύ λίγοι άνθρωποι λίγο πριν πεθάνουν εύχονταν να είχαν περάσει περισσότερο χρόνο στην δουλειά. Μία πλήρης ζωή, εκτός της εργασίας μας, εμπλουτίζει τη ζωή μας, τροφοδοτεί τις ψυχές μας, μας προστατεύει από το άγχος και, ίσως παράδοξα να μας κάνει καλύτερους θεραπευτές.
Πηγή: PsychologyNow.gr
