Απαιτείται ιδιαίτερο θάρρος να ξεπεράσει κανείς τους «μύθους» και να ξεκινήσει ψυχοθεραπεία. Τότε θα έχει κάνει το πρώτο βήμα για μία καλύτερη ζωή.
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερος κόσμος απευθύνεται σε ψυχοθεραπευτές. Παρόλα αυτά, ακόμα και σήμερα, συνεχίζουν να υπάρχουν κάποιοι μύθοι γύρω από την ψυχοθεραπεία και το πρόσωπο του ψυχολόγου, οι οποίοι συχνά μας αποτρέπουν από το να ζητήσουμε βοήθεια για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε.
1. Κάποιος πρέπει να έχει σοβαρά ψυχικά προβλήματα για να απευθυνθεί σε κάποιο ειδικό
Ένας μύθος γύρω από την ψυχοθεραπεία αφορά στο ότι γενικά θεωρείται ότι κάποιος πρέπει να έχει σοβαρά ψυχικά προβλήματα για να απευθυνθεί σε κάποιο ειδικό. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος μπορεί να αποφασίσει να ξεκινήσει θεραπεία. Η θεραπεία έχει να κάνει με την αλλαγή. Όταν κάποιο χαρακτηριστικό μας ή συμπεριφορά μας μας προβληματίζει και /ή μας δημιουργεί κάποια προβλήματα, τότε μπορούμε να απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό για να μας βοηθήσει να αλλάξουμε κάτι πάνω σε αυτό, καθώς το να πετύχουμε την αλλαγή μόνοι μας δεν είναι εύκολο.
Η θεραπεία έχει να κάνει με τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας και το να θέλουμε να αλλάξουμε πράγματα που δεν έχουν αποδειχθεί μέχρι τώρα βοηθητικά στη ζωή μας είναι υγιές και επιθυμητό. Είναι κρίμα να μην το κάνουμε, επειδή φοβόμαστε ότι κάποιοι μπορεί να μας χαρακτηρίσουν «άρρωστους» αν απευθυνθούμε σε κάποιον ειδικό.
2. Μόνοι μας μπορούμε καλύτερα να λύσουμε τα προβλήματά μας
Άλλος ένας μύθος που υπάρχει γύρω από τη θεραπεία είναι ότι εμείς μόνοι μας μπορούμε καλύτερα να λύσουμε τα προβλήματά μας. Αμφιβάλλουμε για το κατά πόσο μπορεί να μας βοηθήσει κάποιος «ξένος» αφού εμείς οι ίδιοι τα γνωρίζουμε καλύτερα. Είναι αλήθεια ότι μπορεί να γνωρίζουμε πολύ καλά αυτά που μας δυσκολεύουν, δεν είναι όμως πάντα εύκολο να βρούμε λύσεις σ’ αυτά. Όταν λοιπόν τα προβλήματά μας επιμένουν ή επανέρχονται ή ο χρόνος περνάει και εμείς δεν αισθανόμαστε καλύτερα, τότε είναι καλύτερο να απευθυνθούμε σε κάποιο ειδικό. Η άρνηση ενός προβλήματος δεν ακυρώνει την ύπαρξή του και τις άσχημες συνέπειές του πάνω μας. Είναι και πάλι λοιπόν πιο υγιές να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα και να αναζητήσουμε τη βοήθεια κάποιου, από το να αφήνουμε τον «εγωισμό» μας να «σαμποτάρει» την επιθυμία μας να εξελιχτούμε.
Εξέλιξε τις Θεραπευτικές Γνώσεις σου με τα ACADEMY Εκπαιδευτικά Σεμινάρια, γίνε σήμερα Συνδρομητής!
3. Παρανοήσεις γύρω από το πρόσωπο και το ρόλο του θεραπευτή στη θεραπεία
Τέλος, υπάρχουν πολλές παρανοήσεις γύρω από το πρόσωπο και το ρόλο του θεραπευτή στη θεραπεία. Στη δημιουργία τους έχει συμβάλλει ανάμεσα στα άλλα και ο χώρος του κινηματογράφου, μιας και πολλές ταινίες παρουσιάζουν την ψυχοθεραπεία με διαστρεβλωμένο τρόπο. Έτσι συχνά έχουμε την εικόνα ενός ανέκφραστου μυστηριώδους θεραπευτή που δε μιλάει καθόλου και αμφιβάλλουμε για το κατά πόσο ένας τέτοιος θεραπευτής θα μπορούσε να μας βοηθήσει.
Η αλήθεια είναι ότι ο ρόλος του θεραπευτή μπορεί να διαφέρει αρκετά, ανάλογα με το είδος της ψυχοθεραπείας και την εκπαίδευση που αυτός έχει. Σε κάποια είδη θεραπείας (ψυχοδυναμικού τύπου) ο θεραπευτής είναι πράγματι πιο παθητικός απ’ ότι είναι σε άλλου τύπου θεραπείες (π.χ. γνωσιακού τύπου), όπου συμμετέχει ενεργά στη συνεδρία. Ακόμα όμως κι όταν έχει ένα πιο παθητικό ρόλο, ο θεραπευτής αυτός μπορεί να κατανοήσει τα προβλήματά μας και υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που έχει αυτό το ρόλο (π.χ. την ανάδυση βαθύτερων θεμάτων του ψυχισμού). Μπορεί και είναι εκεί για να μας βοηθήσει στις δυσκολίες μας.
Το να βάλουμε στην άκρη το φόβο μας απέναντι σε μια ενδεχόμενη αλλαγή, το να αναγνωρίσουμε τα προβλήματά μας και το γεγονός ότι εμείς μόνοι μας δεν μπορούμε να βρούμε λύση σε αυτά και να παραμερίσουμε τον εγωισμό μας ζητώντας βοήθεια- όλα αυτά απαιτούν ιδιαίτερο θάρρος.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι όλα τα παραπάνω–παρότι δύσκολα-είναι παράλληλα η προϋπόθεση για την έναρξη μιας θεραπείας που θα οδηγήσει στην προσωπική μας εξέλιξη και σε μια καλύτερη ζωή. Αν είμαστε σε θέση να το δούμε αυτό, τότε πιθανότατα αυτοί οι μύθοι γύρω από τη θεραπεία δε θα σταθούν εμπόδιο στο να κάνουμε το βήμα.
Συγγραφέας: Γεωργία Μαριακάκη, Kλινική Ψυχολόγος
Πηγή: PsychologyNow.gr
