Οικογενειακή Θεραπεία

Η Oικογενειακή Θεραπεία είναι σχεδιασμένη για να αντιμετωπίζει συγκεκριμένα προβλήματα που επηρεάζουν την ψυχική υγεία της οικογένειας, όπως σημαντικές μεταβάσεις στη ζωή ή παθήσεις ψυχικής υγείας. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ο βασικός τρόπος θεραπείας ή ως μία συμπληρωματική προσέγγιση.

Οι οικογένειες μπορούν να επωφεληθούν από τη θεραπεία όταν βιώνουν οποιοδήποτε αγχωτικό συμβάν που μπορεί να καταπονεί τις οικογενειακές σχέσεις, όπως οικονομικές δυσκολίες, ένα διαζύγιο ή ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου.

Επιπλέον, μπορεί να είναι αποτελεσματική στη θεραπεία προβλημάτων ψυχικής υγείας που πλήττουν ολόκληρη την οικογένεια, όπως η κατάθλιψη, η κατάχρηση ουσιών, οι χρόνιες ασθένειες και προβλήματα διατροφής ή καθημερινές ανησυχίες, όπως προβλήματα επικοινωνίας, διαπροσωπικές συγκρούσεις ή προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά και στους εφήβους.

Η Oικογενειακή Θεραπεία αποσκοπεί στην προώθηση της κατανόησης και της συνεργασίας μεταξύ των μελών της οικογένειας για την επίλυση των προβλημάτων ενός ή περισσοτέρων ατόμων. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί έχει κοινωνικά και σχολικά προβλήματα, η θεραπεία θα επικεντρωθεί στα οικογενειακά πρότυπα που μπορεί να συμβάλουν στην άσχημη συμπεριφορά του παιδιού, αντί να αξιολογεί μόνο τη συμπεριφορά του παιδιού.

Καθώς η οικογένεια αποκαλύπτει την πηγή του προβλήματος, μπορεί να μάθει να υποστηρίζει το παιδί και τα άλλα μέλη της οικογένειας και να δουλεύει προληπτικά για την ελαχιστοποίηση ή την αλλαγή εκείνων των συνθηκών που συμβάλλουν στην ανεπιθύμητη συμπεριφορά του παιδιού.

Η ιστορία της Οικογενειακής Θεραπείας

Τα θεμέλια της Οικογενειακής Θεραπείας μπορούν να εντοπιστούν στο κοινωνικό έργο με επίκεντρο την οικογένεια στις αρχές του 20ού αιώνα και στο έργο των παιδοψυχαναλυτών, όπως ο Nathan Ackerman, στη δεκαετία του 1930.

Όμως, η ουσιαστική ανάπτυξη της οικογενειακής θεραπείας πραγματοποιήθηκε στο τέλος της δεκαετίας του 1950, καθώς πολλοί ψυχίατροι και ψυχαναλυτές, όπως οι Virginia Satir, Murray Bowen, Milton Erickson, και Jay Haley, αναζητούσαν μια νέα, εναλλακτική προσέγγιση στην παραδοσιακή ατομική θεραπεία. Η οικογενειακή θεραπεία έγινε τυπικά αποδεκτή στην ψυχοθεραπευτική κοινότητα τη δεκαετία του 1960 και συνέχισε να εξελίσσεται με τα χρόνια.